Ekologia – GRAHAM WHITE

Graham White przedstawi wykład multimedialny podczas Festiwalu Trannsatlantyk, zatytułowany: REQUIEM DLA PSZCZÓŁ i WOJNA PRZECIWKO ŻYCIU.

Ponad 10 milionów kolonii pszczół umarło w Europie, Ameryce Płn. i Płd. oraz Australii od momentu wprowadzenia na rynek neuro-toksycznych pestycydów w 1992. Pestycydy te należą do grupy neonikotynoidów (Neonikotinoids), które stanowią największe niebezpieczeństwo dla życia ludzi i dzikich zwierząt, ponieważ:

 

–  Są hipertoksyczne : są pochodnymi gazów paraliżujących, niezwykle trujących 

–  Systemowe –  stosowane nie jako opryski, ale aplikowane już na nasiona, przez co absorbowane przez roślinę docierają do każdejkomórki, kwiatka, każdego owocu. Można je odnaleźć wewnątrz każdego nasiona pszenicy, jęczmienia, wewnątrz każdego migdała i jabłka, każdego zerwanego winogrona.

–   Są wszędzie: 100 milionów hektarów upraw w USA. jest traktowanych neonikotynoidami, kolejne także w wielkiej Brytanii, Francji, w Niemczech i Polsce…

–    Są  niezwykle wytrzymałe: okres połowicznego rozpadu w glebie Clothianidinu trwa     19 lat, co oznacza, że za 57 lat 1/4 toksyn będzie się ciągle utrzymywać w ziemi.

–   Te trucizny zostały stworzone, aby atakować system nerwowy pszczół i ludzi.

 

Nie ma wątpliwości, że wszystkie pszczoły, na każdym kontynencie umierają w miliardach. Nie dotyczy to jednak tylko pszczół, większość insektów została wytępiona z terenów upraw: motyle, trzmiele, bzygi, owady siatkoskrzydłe, biedronki, dżdżownice, chrząszcze… i różne inne.

Śmierć insektów oznacza śmierć większości owadożerców: ptaków, żab, nietoperzy. Populacje większości gatunków ptaków, które niegdyś były pospolite na farmach w Wielkiej Brytanii, Holandii, Francji i USA, jest na wyginięciu. W Wielkiej Brytanii i Holandii większość populacji ptaków pól uprawnych zmniejszyły się o 60-80%, skowronków jest mniej o 86%, jaskółki i szpaki zniknęły zupełnie z wielu obszarów Wielkiej Brytanii. Również populacje żab, ropuch, traszek i innych płazów ulegają dramatycznemu zmniejszeniu na wszystkich kontynentach – z tego samego powodu: szkodzą im neurotoksyczne pestycydy i brak owadów, stanowiących ich pożywienie. 

Nauka nas zawiodła. Polityka nas zawiodła. Sztuka pozostaje naszą jedyną nadzieją. „Kiedy spotkałem Jana Kaczmarka w Londynie, powiedział mi, że Transatlantyk jest zarówno festiwalem filmów, jak i idei – i że mógłbym trafić ze swoim przekazem do szerszej publiczności w Poznaniu. W Artystach nasza ostatnia nadzieja: w pisarzach, filmowcach, muzykach, poetach, fotografach. Jedynie profetyczna moc Sztuki może obnażyć mechanizmy tej światowej tragedii. Artyści muszą użyć swej kreatywności jak broni w walce z tą niewypowiedzianą “Wojną Przeciwko Życiu”, w której Wymieranie Pszczół i Wymieranie Ptaków są tylko skutkiem ubocznym.

 

Francuski dokument o wymieraniu pszczół „Temoin Genant” jest obecnie dostępny na Youtube. Dotyczy klęski, która miała miejsce we francuskim przemyśle pszczelarskim już w 1994 roku, kiedy ponad 400,000 kolonii co roku było zabijanych na skutek wprowadzenia neurotoksyny Imidakloprid  Gaucho do stosowania na słoneczniki i kukurydzę.

Film przede wszystkim ujawnia fakt, iż firma Bayer od samego początku ukrywała toksyczny efekt pestycydów i innych zapylaczy.

Dokument przedstawia w jaki sposób nauka została zignorowana, skorumpowana i wypaczona na ponad dziesięć lat. Każdy naukowiec, który odważył się walczyć o prawdę, był do tego zniechęcany, zastraszany a nawet wyrzucany z pracy… kariery zawodowe zostały więc  zrujnowane, a życie tych ludzi – zniszczone.

Jedyną pozytywną stroną tej katastrofy była solidarność i bezpośrednie działania francuskich pszczelarzy, bowiem : nauka, regulacje prawne, policjanci oraz rząd nie poradziły sobie z tą sytuacją. Jedyną rzeczą, która spotkała się z reakcją rządu były manifestacje tysięcy pszczelarzy, którzy blokowali ulice Paryża, powodując  ogromne poruszenie.  To zadziałało.

 

GRAHAM WHITE aktywista na rzecz ochrony środowiska i autor książek. Graham Wite jest Anglikiem, urodził się w St Helens, Lancashire, pod Liverpoolem,  w rodzinie górników i pracowników huty szkła. Ukończył studia z wyróżnieniem na kierunkach Historia Idei, Literatura i Nauki Polityczne. Ukończył także studia podyplomowe z pedagogiki. Graham stworzył pierwszy brytyjski Environment Centre (1980) w Edynburgu, który prowadził aż do 2000 roku. Obecnie kontynuuje swoją pracę, walcząc o ochronę dzikich miejsc i żywych istot, pisząc książki i tworząc fotografie, m.in. The Scottish Environmental Handbook; The Nature of Scotland; John Muir – The Wilderness Journeys; John Muir; From Scotland to the High Sierra; Sacred Summits – John Muir`s Greatest Climbs.

Graham zorganizował pierwszą i jedyną międzynarodową wystawę poświęconą Johnowi Muir’owi – szkockiemu pionierowi ochrony przyrody w Stanach Zednoczonych – podczas Edinburgh International Festival. Stworzył również Nagrodę im. Johna Muira – jako międzynarodowy program nagród dla osób, które własnym wysiłkiem walczą o ochronę dzikich miejsc i istot żywych. Ponad 150 tys. osób w różnym wieku zostało do tej pory wyróżnionych.

Pasją Grahama jest również szybownictwo.  Niedawno zdobył Golden Award za wzbicie się szybowcem na wysokość 5000 m.n.p.m. bez użycia silnika. Graham ma swój własny, drewniany szybowiec Skylark IV z 1964 roku, ale lata również na polskiej produkcji szybowcu „Puchacz”  skonstruowanym przez PZL Bielsko.

Od 1990 roku zajmuje się pszczelarstwem. Na początku na małą skalę, aby zaopatrzyć w miód rodzinę i przyjaciół. W 2003 roku zauważył, że jego pszczoły zaczęły się kurczyć i umierać, od 2006 roku nie udało się już wybrać ani jednego słoika miodu. Szukając przyczyn wyginięcia własnych pszczół odkrył, że problem jest globalny i spowodowany wprowadzeniem na rynek nowego rodzaju pestycydów stosowanch na uprawach – noenikotynoidów (neonikotynoids) –  wyprodukowanych przez niemiecką firmę Bayer na bazie gazów paraliżujących.

 

W 2011 roku Graham White złożył zeznanie przed sądem (People`s Permanent Tribunal) w sprawie Globalnego Wymierania Pszczół. Zostały zebrane dowody z Indii, Europy, Azji, jak i obu Ameryk dotyczące „wojny chemicznej”, którą przedsiębiorstwa międzynarodowe wymierzyły w rozwijający się świat.

Rozważywszy dowody z Bhopalu (katastrofa w Indiach), społeczności Inuickich Kanady, z plantacji  palm oliwnych w Indonezji i Indii, a także hodowców pszczół w Niemczech oraz Wielkiej Brytanii prawnicy z różnych krajów orzekli, że ponadnarodowe korporacje: Dow, Bayer, BASF i Syngenta winne są przestępstw przeciwko ludzkości i środowisku naturalnemu.