„Arovy Madagasikara, Chrońmy Madagaskar” – wystawę pod tym hasłem otworzył w centrum miasta wrocławski Ogród Zoologiczny. ZOO włącza się w ogólnoświatową akcję na rzecz ratowania Czerwonej Wyspy, uznanej za miejsce katastrofy ekologicznej. Namiastka Madagaskaru powstaje właśnie na terenie Ogrodu.
Wrocławskie ZOO włącza się w ogólnoświatową akcje na rzecz ratowania bioróżnorodności Madagaskaru. Ogród Zoologiczny otworzył w centrum miasta wystawę poświęconej wyspie. 24 tablice, ustawione na ulicy Świdnickiej, wołają do przechodniów – Arovy Madagasikara, czyli Chrońmy Madagaskar. To pierwsza wystawa plenerowa wrocławskiego ZOO i pierwsza akcja zachęcająca wrocławian do udziału w globalnym projekcie ratowania zwierząt. Będzie ją można oglądać do 28 kwietnia.
Dlaczego Madagaskar?
– Madagaskar to wyjątkowe miejsce – przekonuje Radosław Ratajszczak, dyrektor wrocławskiego Ogrodu Zoologicznego. – Trzy czwarte występujących tam zwierząt to gatunki endemiczne, to znaczy takie, które nie występują poza wyspą. Wszystko przez to, że Madagaskar oderwał się do Afryki miliony lat temu i w zupełnej izolacji od kontynentu wykształcił niezwykłą faunę i florę. Ten raj jest jednak na skraju katastrofy ekologicznej – dodaje.
Madagaskar został skolonizowany przez Homo sapiens 2 tysiące lat temu. W krótkim okresie rabunkowa gospodarka doprowadziła do zniknięcia większości terenów leśnych, które obecnie zajmują tylko 5 procent całej powierzchni wyspy. Zagrożeniem dla Madagaskaru jest przede wszystkim niekontrolowane wycinanie lasów. Naukowcy twierdzą, że wyginęło już 90 procent pierwotnej roślinności malgaskiej. Żyjące na Czerwonej Wyspie naczelne zaliczane są do najbardziej zagrożonych wymarciem. Kresu swoich dni dożywa 50 gatunków lemurów. Największy drapieżnik Madagaskaru, fossa także uznany jest za gatunek zagrożony (populacja foss liczy ok. 2,5 tys. osobników).
– W obliczu postępującego wymierania gatunków zwierząt podstawowym zadaniem współczesnego ZOO musi być edukacja proekologiczna – mówi Wojciech Adamski, wiceprezydent Wrocławia. Jego zdaniem dzięki kampanii ogrodu mieszkańcy Wrocławia, działając lokalnie, mają szansę zaangażować się w akcję opartą na globalnej solidarności.
– Czujemy się ambasadorami zwierząt w świecie ludzi – wyjaśnia z kolei Radosław Ratajszczak, dyrektor wrocławskiego ogrodu. ZOO bierze udział w ratowaniu ginących gatunków zwierząt, współpracując z międzynarodową organizacją Durell Wildlife Conservation Trust nad projektem o nazwie Ochrona Zagrożonych Gatunków Lemura i Różnorodności Biologicznej Nizinnych Lasów Tropikalnych Manombo (Conservation of Endangered Lemur Species and Bodiversity of Manombo Lowland Rainforest). Ogród Zoologiczny z jednej strony prowadzi zbiórkę pieniędzy na rzecz programu badawczego w Manombo. Z drugiej strony tworzy rezerwat bioróżnorodności Madagaskaru na terenie ZOO.
Za niespełna miesiąc w ogrodzie otwarty zostanie pawilon Madagaskaru, w którym oglądać będzie można zagrożone wyginięciem gatunki zwierząt w warunkach, zbliżonych do tych występujących na Czerwonej Wyspie. We Wrocławiu żyją między innymi lemury myszate, wari czarno-białe i jedyne fossy w Polsce.
– Każdy, kto obejrzy wystawę poświęconą ósmemu kontynentowi świata, a potem odwiedzi pawilon Madagaskaru będzie miał udział w ratowaniu niezwykłej przyrody Czerwonej Wyspy – przekonuje Radosław Ratajszczak. Arovy Madagasikara!
Pawilon Madagaskaru:
Od 12 maja, po uroczystym otwarciu obiektu, zwiedzający ZOO będą mogli podziwiać zwierzęta Madagaskaru w nowym pawilonie i na rozległych wybiegach wokół niego. Prezentowane w nim będą bezkręgowce, ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki charakterystyczne dla tej przedziwnej wyspy, leżącej w zachodniej części Oceanu Indyjskiego, blisko południowo-wschodnich wybrzeży Afryki.
We wrocławskim ZOO żyją między innymi:
- Lemur wari Ten sympatyczny futrzak to jeden z największych przedstawicieli rodziny lemurów. Ma gęste i jedwabiste, czarno –białe futro. Wari są szczególne dumne ze swoich ogonów, których długość jest równa długości ich ciała! Lemury Wari znane są ze swoich „zdolności wokalnych” – ich krzyki słychać z na odległość dwóch kilometrów. Lemury informują w ten sposób innych członków stada o swojej lokalizacji oraz o ewentualnych zagrożeniach.
- Żaba Pomidorowa Nietypowy kolor Żaby Pomidorowej stanowi ochronę przed drapieżnikami. Płaz komunikuje w ten sposób, że jest niezdatny do spożycia. Ktokolwiek skusi się na konsumpcję żaby pomidorowej, musi liczyć się z poważnymi konsekwencjami – jej ciało jest pokryte groźną dla zdrowia toksyną. Żaba uaktywnia się nocą, najbardziej lubi wilgotne środowisko i temperaturę około 30 stopni Celsjusza.
- Krocionogi To bardzo kosmopolityczne stawonogi – zamieszkują praktycznie wszystkie kontynenty. Gatunki spotykane na Madagaskarze osiągają nawet 30 cm długości! Samce krocionogów to prawdziwi amanci – potrafią spędzić kilka godzin na zalotach i miłosnych uściskach z samicą. Krocionóg jest zwierzęciem długowiecznym – może dożyć sędziwego wieku 9 lat.
- Lemur myszaty (maki myszka) Pamiętacie słodkiego, ale mało rozgarniętego lemura Morta z filmu Madagaskar? To właśnie przedstawiciel gatunku lemura myszatego. Jest on najmniejszym pośród naczelnych. Lemury myszate żyją w niewielkich stadach, prowadzą nocny tryb życia, zajadają się owadami i owocami, ale nie wzgardzą również małymi ptaszkami.
- Fossa To największy, endemiczny ssak żyjący na Madagaskarze – ich całkowita populacja to 2500 osobników. Niezwykle ciekawe zwierze łączące w sobie cechy kotowatych i psowatych, najwięcej wspólnego ma jednak z… mangustą. Fossa poluje samotnie w nocy. Do jej ulubionych przysmaków należą lemury.
- Kretojeż Inna nazwa kretojeża to tenrek zwyczajny. Kretojeż to niewielki ssak, prowadzący samotniczy tryb życia. Osobniki tego samego gatunku są dla siebie agresywne, więc dla własnego dobra unikają się nawzajem – wyjątkiem jest czas godów. Kretojeże mają znakomicie wykształcony zmysł węchu i wzroku, dodatkowo ich wąsy i włosy na grzbiecie wykrywają drgania powietrza. Jedynym gatunkiem polującym na kretojeże jest człowiek.
- Boa madagaskarski Gatunek osiągający nawet 2,5 metra długości. Dorosłe osobniki mają kolor jasnozielony lub oliwkowy. Ciężarne samice ciemnieją do czasu porodu – w ten sposób ich ciało pochłania więcej światła i ciepła koniecznego do rozwoju młodych. Młode są koloru krwistej czerwieni – barwa ta zapewnia im kamuflaż pośród kolorowych kwiatów.