Fundusze na wakacje

Jeśli nie masz jeszcze planów to Ministerstwo Środowiska ma dla Ciebie kilka propozycji miejsc w Polsce, które dzięki dofinansowaniu unijnemu, pozwolą Ci na wypoczynek w otoczeniu natury.

Projekty przyrodnicze są realizowane dzięki funduszom unijnym z V priorytetu Programu Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ). Instytucją Wdrażającą V priorytet POIiŚ jest Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych. Główne działania to ochrona siedlisk przyrodniczych, zachowanie różnorodności gatunkowej, zwiększenie drożności korytarzy ekologicznych i opracowanie planów ochrony. Ważnym elementem jest edukacja społeczeństwa we wszystkich aspektach związanych z ochroną środowiska naturalnego.

Wielu z nas korzysta ze szlaków, ścieżek edukacyjnych, turystycznych, rowerowych, lecz nie każdy wie, że infrastruktura ta często jest finansowana ze środków unijnych. To fundusze europejskie pozwalają nam na wędrówkę po parkach narodowych bez szkody dla otaczającej przyrody. Rozważna budowa małej infrastruktury na obszarach chronionych umożliwia zwiedzanie tych terenów bez szkody dla roślinności i zwierząt. Program Infrastruktura i Środowisko pozwala podziwiać otaczająca nas przyrodę i jednocześnie ją chronić.

Poniżej przedstawiamy tylko niektóre z projektów przyrodniczych realizowanych w Programie Infrastruktura i Środowisko.

ZOBACZ JAK POLSKA SIĘ ZMIENIA DZIĘKI FUNDUSZOM I ZNAJDŹ PROJEKTY W WYBRANYM REGIONIE NA MAPIE DOTACJI

MAPA DOTACJI

NOWE ATRAKCJE W KAMPINOSKIM PARKU NARODOWYM (województwo mazowieckie)

Kampinoski Park Narodowy zwiedza w ciągu roku około milion turystów. Do ich dyspozycji jest 360 km znakowanych pieszych szlaków turystycznych. Turystyczna mapa parku. Projekt jest realizowany na terenie Ośrodka Dydaktyczno Muzealnego w Granicy koło Kampinosu. Modernizacja infrastruktury turystycznej przełoży się na wzrost atrakcyjności obszaru i przekierowanie ruchu turystycznego. Przedsięwzięcie przyczyni się do zachowania właściwego stanu siedlisk przyrodniczych i ostoi gatunków oraz zachowania różnorodności biologicznej. Podejmowane działania obejmują zagospodarowanie polany rekreacyjno-wypoczynkowej oraz przebudowę parkingu dla samochodów osobowych i autokarów wraz z obiektami małej architektury turystycznej, sanitariatami.

Kampinoski Park Narodowy – przykładowe miejsca realizacji projektu z obiektami infrastruktury turystycznej

Kampinoski Park Narodowy

ARBORETUM I EDUKACYJNY PLAC ZABAW W NADLEŚNICTWIE CELESTYNÓW (województwo mazowieckie)

fot. Magdalena Wiśniewska Krasińska Nadleśnictwo Celestynów

Na terenie Centrum Edukacji Leśnej podziwiać już można arboretum, składające się z rodzimej roślinności. Zobaczyć tu można świerk pospolity, sosnę zwyczajną, klon pospolity, brzozę brodawkowatą, grab pospolity, buk pospolity, leszczynę, derenia, trzmielinę, wierzbę, kalinę, pierwiosnki, barwinek, fiołki i wiele innych. Edukacyjny plac zabaw, zjeżdżalnia linowa, przejście po drewnianych palach, drewniane rzeźby będące tablicami edukacyjnymi, odwrócone karpy drzew, piaskowa dolina, labirynt, uatrakcyjnią pobyt najmłodszym. Wytyczono również nowe szlaki turystyki pieszej i konnej. Stworzenie atrakcyjnej alternatywy dla aktywnych turystów, to doskonały sposób na ochronę cennej fauny i flory. Bagno Całowanie to jeden z największych kompleksów torfowisk niskich na Mazowszu. Jest ostoją dla  zagrożonych gatunków ptaków, a także siedliskiem unikatowej roślinności. Istotnym elementem torfowiska jest łańcuch kilkunastu wydm, osiągających wysokość dochodzącą do kilku metrów. <więcej o projekcie>

NADLEŚNICTWO DREWNICA (województwo mazowieckie)

fot. Magdalena Wiśniewska Krasińska

W Nadleśnictwie Drewnica wybudowano sieć pięciu zespołów infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej  z elementami edukacji przyrodniczej oraz jedną ścieżkę edukacyjną i trzy parkingi. Obszary, których ochronie będą służyć wybudowane obiekty rekreacji zakwalifikowane są jako obszary Natura 2000 oraz rezerwaty przyrody o łącznej powierzchni ponad 465 ha położonych na terenie całego nadleśnictwa. <więcej o projekcie>

PARKING PRZED NIEBIESKIMI ŹRÓDŁAMI (województwo łódzkie)

Rezerwat Niebieskie Źródła położony jest w południowo-wschodniej części miasta Tomaszowa Mazowieckiego, w dolinie Pilicy na prawym brzegu rzeki. Znajdujące się tam wywierzyska krasowe podlegają ochronie. Woda wypełniająca rozlewiska, przybiera niebiesko-błękitno-zieloną barwę, która uzależniona jest od warunków pogodowych i wysokości słońca. Dodatkową wizualną atrakcją są pulsujące gejzery z piasku podrzucanego przez źródlaną wodę.

Budowa parkingu przed rezerwatem ograniczyła i uporządkowała wzmożony ruch turystyczny na tym cennym przyrodniczo terenie. Dzięki funduszom unijnym możemy bez trudu dostać się do rezerwatu bez niszczenia obszaru chronionego. W okolicy pojawią się także nowe ławki parkowe, chodniki, ciągi piesze, kosze na śmieci, stojaki na rowery czy np. zestawy piknikowe z drewnianych bali, a nawet zagroda dla koni.

Rezerwat Niebieskie Źródła

Urząd Miasta w Tomaszowie Mazowieckim

ŚĆIEŻKA TURYSTYCZNA WOKÓŁ BIAŁEJ PRZEMSZY (województwo śląskie)

fot. Marcin Nawrocki

Projekt koncentruje się wokół jednej z największych rzek regionu  – Białej Przemszy, która stanowi oś łączącą cenne, zróżnicowane siedliska południowej Polski.

Prace wykonywane w celu poprawienia jakości siedlisk na terenie Bagien Błędowskich, polegają na tworzeniu nowych oczek wodnych, wykoszeniu roślinności porastającej lustro wody, wykonaniu wież obserwacyjnych, kładek na terenach podmokłych i zapewnieniu ławek dla turystów.

Druga część projektu obejmuje ochronę unikatowego obszaru, jakim jest Pustynia Błędowska, należąca do sieci Natura 2000. Aby poprawić stan siedliska usuwane są drzewa i krzewy porastające pustynię, jak również prowadzony jest wypas kóz, które zgryzają pospolite gatunki roślin.

Dzięki pracom prowadzonym na dwóch kontrastujących ze sobą obszarach możliwe jest zachowanie cennych przyrodniczo gatunków roślin i zwierząt zagrożonych wyginięciem.

Okolice Białej Przemszy są pokryte gęstą siecią szlaków pieszych i rowerowych. Zlewnia Białej Przemszy oferuje nam wiele interesujących, a zarazem rzadko odwiedzanych, niemalże zapomnianych miejsc. Informacje na temat większości oznakowanych szlaków i ścieżek znajdują się na stronie projeku. 

WYSPY W REZERWACIE ŁĘŻCZOK (województwo śląskie)

Staw Babiczok

Gniazda rybitwy rzecznej na sztucznej wyspie

Fot. Tomasz Sczansny

Celem projektu dofinansowanego z Programu Infrastruktura i Środowisko jest odtworzenie prawidłowych stosunków wodnych na terenie Łężczok w celu ochrony cennych siedlisk przyrodniczych i ostoi ptaków.

W związku z realizacją tego zadania pogłębiono trzy stawy, wybudowano sztuczne wyspy na jeziorach oraz wieżę widokową dla odwiedzających rezerwat turystów.

ZOBACZYĆ ŻÓŁWIA BŁOTNEGO NA WARMI i MAZURACH W JEGO NATURALNYM ŚRODOWISKU (województwo warmińsko-mazurskie)

Realizowany projekt czynnej ochrony żółwia błotnego pozwolił na obserwację tej populacji w ich naturalnym środowisku. Działania czynnej ochrony tego gatunku to przede wszystkim poprawa warunków ich bytowania przez odtwarzanie lęgowisk oraz naturalnych siedlisk ich występowania, pogłębienie naturalnych oczek wodnych i zagłębień terenu oraz budowę urządzeń piętrzących, aby poprawić warunki wodno-błotne na danym obszarze.

Przypomnijmy, że w ciągu ostatnich 60 lat populacja żółwi błotnych na terenie Warmii i Mazur znacznie się zmniejszyła. Dzisiaj ogranicza się ona do kilku większych skupisk i kilkudziesięciu mniejszych stanowisk występowania tego gatunku.

W realizacji zadań będą pomagać wolontariusze specjalnie przeszkoleni przez Polskie Towarzystwo Ochrony Ptaków. I Ty możesz zostać wolontariuszem. <więcej informacji> 

Zbieranie informacji o rozmieszczeniu i liczebności żółwia na terenie woj. warmińsko-mazurskiego pozwoli na poszerzenie działań ochronny i lepszą ochronę tego gatunku.

JEŚLI WIDZIAŁEŚ ŻÓŁWIA NA MAZURACH ZAREJESTRUJ SWOJĄ OBSERWACJĘ TU.

Dzięki zainteresowaniu ochroną tego gatunku powstanie portal społecznościowy, który ma stać się zaczątkiem grupy wolontariuszy związanych z ochroną żółwia błotnego. Działanie to będzie pionierskie i można je uznać za pilotarzowe w skali całego kraju. CZEKAMY NA WASZE „DONOSY”.

fot. Jarosław Banach, Polskie Towarzystwo Ochrony Ptaków

DWIE PLATFORMY WIDOKOWE I ZEJŚCIE TURYSTYCZNE NA TRASIE KAWCZA GÓRA – PLAŻA – WOLINŚKI PARK NARODOWY(województwo zachodniopomorskie)

Głównym celem projektu jest odbudowa zejścia turystycznego na trasie między Kawczą Górą a plażą. Nowa planowana forma zejścia w dolnej swojej części posiadać będzie również rozbieralne elementy dające możliwość ich ewentualnego częściowego demontażu w okresie wiosenno-jesiennych sztormów.

Dopełnieniem całości projektu będzie także przedłużenie przebiegu czarnego szlaku turystycznego, doposażenie go w urządzenia zagospodarowania turystycznego oraz budowa nowego ogrodzenia. Głównym celem zmiany trasy szlaku jest chęć udostępnienia turystom obiektów militarnych Baterii Artylerii Stałej (BAS) oraz przygotowanie opisywanego terenu do realizacji podstawowych założeń programowych syntetycznej koncepcji zagospodarowania turystycznego tej części Wolińskiego Parku Narodowego.

SPOTKAĆ NIEBIESKI PATROL NA POLSKIM WYBRZEŻU(województwo pomorskie)

Błękitny Patrol WWF przeprowadza monitoring polskiego wybrzeża. W dwóch miejscach, w których najczęściej można spotkać foki rozstawiono kamery, dzięki którym istnieje szansa udokumentowania narodzin foczych.

Archiwum WWF

Fot. Michał Sikorski

Projekt ma na celu ochronę foki szarej i morświna przed pośrednim lub bezpośrednim wpływem człowieka na środowisko.

Dzięki przedsięwzięciu zostanie stworzona sieć 200 wolontariuszy działających na rzecz ochrony siedlisk morskich w ramach patrolu terenowego, obejmującego całe polskie wybrzeże Bałtyku. Ich celem będzie prowadzenie obserwacji siedlisk ssaków i ptaków morskich, udzielanie im pomocy oraz przekazywanie zebranych informacji do bazy danych. Istotnym działaniem jest również wzmocnienie populacji fok osobnikami urodzonymi i rehabilitowanymi przez Stację Morską Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego w Helu (10 osobników). Dane ze wszystkich obserwacji  umieszczane są w bazie. W przypadku zaobserwowania  morświna czy też foki, podejmowane są natychmiastowe akcje ratownicze.

Przeprowadzona zostanie także hydroakustyczna detekcja morświnów oraz badanie in situ nakładu połowowego i strategii rybołówstwa. Zastosowanie nadajników satelitarnych pozwoli na analizę wędrówek osobników foki szarej (wprowadzanych do środowiska) i ustalenia miejsc ich najczęstszego bytowania.

W ramach całej akcji powstał serwis, aby go obejrzeć wejdź <tutaj>

Aby dowiedzieć się więcej na temat ochrony morświna w Polsce zachęcamy do lektury artykułu.

DOSTĘPNY PARK WYDMOWY NA HELU (województwo pomorskie)

Fot. Michał Sikorski

Celem projektu jest wzmocnienie ochrony siedliska wydmowego usytuowanego w śródmieściu Helu, u brzegu Zatoki Puckiej. Siedlisko wydmowe zasiedlane jest przez rzadkie gatunki roślin typowe dla wydm białych i szarych. Z racji usytuowania siedliska w mieście istniało poważne zagrożenie, że w dalszej perspektywie nie uda się zachować cennych przyrodniczo gatunków roślin oraz integralności krajobrazu wydm.

Wydmy zostały oczyszczone z 600 ton odpadów, usunięto z nich obce gatunki roślin i dokonano nasadzeń roślin takich jak wydmuchrzyca piaskowa, piaskownica zwyczajna oraz kilku gatunków krzewów właściwych dla tego siedliska.
Wykonano nadwydmowe kładki, które umożliwiły turystom i mieszkańcom wypoczynek bez zagrożenia dla okolicznej przyrody.

300 KM PRZYRODNICZEGO SZLAKU PUSZCZY SANDOMIERSKIEJ (województwo podkarpackie)

Dzięki dofinansowaniu z Programu Infrastruktura i Środowisko powstał „Przyrodniczy Szlak Puszczy Sandomierskiej” liczący ponad 300 km, zlokalizowany w części północnej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie i południowej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie. W ramach wykonanych prac odnowiono 16 ścieżek przyrodniczych, zbudowano 2 nowe oraz przygotowano 19 miejsc postojów, aby uporządkować ruch samochodowy. Powstały 2 zielone klasy do prowadzenia lekcji przyrody na łonie natury.

Dzięki wyremontowanym szlakom i infrastrukturze dla turystów, udało się ograniczyć presję człowieka na miejsca występowania rzadkich gatunków takich jak kraska, bocian czarny, bielik, orlik krzykliwy, derkacz, wawrzynek główkowy.

Więcej informacji, w tym mapa szlaku znajduje się na stronie projektu.

NOWE SZKLAKI TURYSTYCZNE W BIESZCZADACH (województwo podkarpackie)

Fot. dr Ryszard Prędki, Obiekt obsługi ruchu turystycznego

Działania modernizacyjne prowadzone będą na terenie Nadleśnictwa Baligród. Realizacja przedsięwzięcia pozwoli zapobiec niszczeniu roślinności oraz niekontrolowanemu rozniecaniu ognisk czy płoszeniu zwierząt. Do końca 2014 r. na terenie Parku powstaną nowe szlaki turystyczne. Pozwolą one na nieinwazyjne zwiedzanie Parku dzięki budowie małej infrastruktury obejmującej parkingi dla samochodów osobowych, wieżę widokową czy schrony przeciwdeszczowe. Ponadto budowane i modernizowane będą ścieżki przyrodnicze oraz szlaki turystyczne, których łączna długość to ponad 33 km. Większość materiałów używanych do ich budowy to surowce pochodzenia naturalnego. PAMIĘTAJMY O ZASADACH OBOWIĄZUJĄCYCH W PARKU – regulamin dostępny <tutaj>.

CHROŃMY WĘŻA ESKULAPA W BIESZCZADACH ZACHODNICH (województwo podkarpackie)

Wąż Eskulapa to gatunek ginący i podlega ochronie. Szacuje się, że w Polsce występuje tylko 100 – 200 osobników. Na terenie Bieszczad (w Dolinie Sanu, w paśmie Otrytu) ostatnia stabilna populacja liczy do 80 osobników. Powodów tak niskiej liczebności jest wiele. Wśród nich wymienić można m.in. bezmyślne zabijanie węża przez człowieka oraz brak wystarczającej ilości miejsc do inkubacji jaj.

Wąż Eskulapa – Rezerwat Krywe

Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk

Celem projektu jest utrzymanie istniejącej populacji oraz w miarę możliwości zwiększenie jej liczebności. Będzie to możliwe poprzez ochronę siedlisk Eskulapa. Podejmowane działania będą miały na celu zachowanie szlaków migracyjnych (i utworzenie nowych), którymi węże tego gatunku przemieszczają się, poszukując miejsc rozrodu lub zimowania. Pojawią się nowe mikrosiedliska lęgowe, a także pniakowiska i gałęziowiska, służące jako schronienie przed drapieżnikami i człowiekiem. Aby zwiększyć świadomość społeczną na temat gatunku, zaprojektowano i wykonano tablice informacyjne, dotyczące ochrony węża Eskulapa. Opracowane są również rekomendacje na temat jego ochrony w kolejnych latach.

Gałęziowisko – miejsce schronienia

Kopiec rozrodczy

Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk

TURYSTYKA PRZYJAZNA PRZYRODZIE W DOLINIE BARYCZY (województwo dolnośląskie i wielkopolskie)

Archiwum Dolnośląskiej Fundacji Ekorozwoju

Celem projektu było ograniczenie presji ruchu turystycznego dla potrzeb ochrony gatunków ptaków na obszarze ostoi NATURA 2000 obejmującej największy polski rezerwat przyrody „Stawy Milickie”.

Utworzono punkty obsługi turystów, oznaczono szlaki kierunkowskazami, wytyczono nowe ścieżki przyrodnicze i postawiono czatownie skąd można prowadzić obserwacje ptaków.

ODNOWIONE SZLAKI W KARKONOSKIM PARKU NARODOWYM (województwo dolnośląskie)

Karkonoski Park Narodowy w ciągu roku odwiedza prawie 2 mln turystów. Na jego obszarze wytyczonych jest ponad 117 km szlaków turystycznych, których średnia gęstość (2,1 km/km²) należy do najwyższych spośród wszystkich polskich parków narodowych. Dzięki działaniom dofinansowanym ze środków unijnych zminimalizowano negatywny wpływ działalności człowieka na cenne ekosystemy leśne i nieleśne, położone wzdłuż szlaku czarnego na Sowią Przełęcz, szlaku żółtego z Polany na Pielgrzymy oraz niebieskiego na Przełęcz pod Śmielcem.

Karkonoski Park Narodowy

Remonty infrastruktury turystycznej, nawierzchni szlaków, w tym drewnianych kładek w miejscach, gdzie szlak przecina siedliska o podwyższonej wilgotności (torfowiska, źródliska potoków), pozwolą nam na zwiedzanie parku bez negatywnego wpływu na przyrodę.

Na terenie Parku pojawią się także tablice edukacyjno-informacyjne, popularyzujące wiedzę na temat walorów przyrodniczych obszaru objętego projektem. Prace już trwają i zakończą się w 2015 roku.

SZLAK LASÓW MIEJSKICH KRAKOWA– BIELAŃSKO-TYNIECKI PARK KRAJOBRAZOWY (województwo małopolskie)

W ramach projektu został wykonany szlak, którego zadaniem jest skoncentrowanie ruchu turystycznego w udostępnionych, atrakcyjnych terenach zarówno o charakterze leśnym, jak i łąkowym. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe jest zachowanie cennych przyrodniczo obszarów chronionych w rezerwatach Bielańskie Skałki, Przegorzalskie Skałki i Skołczanka oraz zmniejszenie oddziaływania człowieka na miejsca występowania rzadkich gatunków takich jak buławik wielkokwiatowy, storczyk plamisty, kosaciec syberyjski, motyl skalnik driada, modraszek telejus czy paź królowej.

Fot. Marcin Nawrocki

Na obszarach niepodlegających ochronie wykonano dla turystów miejsca wypoczynku stoły, ławy, ławki, wyremontowano nawierzchnię szlaku i mostek, wykonano kładki, punkty widokowe oraz tablice edukacyjne.

EDUKACJA W BABIOGÓRSKIM PARKU NARODOWYM (województwo małopolskie)

Fot. Tomasz Urbaniec	Fot. Marcin Nawrocki

Znaczna część babiogórskich szlaków turystycznych przebiega przez cenne obszary leśne, co niestety przyczynia się do ich stopniowego niszczenia na skutek intensywnego ruchu turystycznego.

W celu ochrony siedlisk zagrożonych gatunków roślin i zwierząt wykonano modernizację ścieżek przyrodniczych położonych na terenie Parku, ale poza obszarem Natura 2000.

Dzięki temu rozwiązaniu zostały ustanowione nowe, alternatywne trasy dla grup zorganizowanych. Więcej informacji dostępnych jest na stronie projektu. W ramach projektu wybudowano ścieżkę dydaktyczną „Mokry Kozub” wraz z oznaczeniami, tablicami, zatoczką parkingową dla autokarów szkolnych, wykonano „klasę pod chmurką” oraz pomocami naukowymi w postaci monolitów glebowych, pniaków i kłód obrazujących mineralizację drewna.

Najmłodsi turyści mogą bawić się i zdobywać wiedzę o lesie, dzięki prostym instalacjom dydaktycznym i atrakcjom przygotowanym w końcowym odcinku utworzonej trasy.

TATRZAŃSKI PARK NARODOWY(województwo małopolskie)

Czerwone Wierchy to fragment Tatr Zachodnich, na którym występuje bardzo wiele zróżnicowanych gatunków zwierząt (w tym tych objętych ochroną) oraz kompleks wysokogórskich zespołów roślinnych, bardzo rzadkich w Polsce. Można tu spotkać m.in. rysia, niedźwiedzia, sokoła wędrownego, cietrzewia, a w jaskiniach – kilkanaście gatunków nietoperzy. Jednocześnie jest to obszar atrakcyjny dla różnych form działalności turystycznej, wspinaczkowej i jaskiniowej. Przebiegają tam szlaki turystyczne, a dla taterników jaskiniowych udostępnionych jest 20 jaskiń.

Jednak obecność człowieka w tym miejscu nie pozostaje obojętna dla przyrody. Aby umożliwić turystykę, która nie wywiera negatywnej presji na otoczenie zmodernizowano szlaki turystyczne, zabezpieczono przed erozją oraz przywrócono roślinność na zdegradowanych powierzchniach w sąsiedztwie szlaków turystycznych, zlikwidowano skróty i nielegalne ścieżki. Prowadzona będzie akcja informacyjno-promocyjna, która ma na celu podnieść świadomość ekologiczną turystów odwiedzających Tatrzański Park Narodowy.

Turyści udający się w Tatry od lipca do końca roku będą musieli się liczyć z utrudnieniami w poruszaniu na szlakach w rejonie Czerwonych Wierchów.  Remonty szlaków mają związek z realizacją projektu.

Zespół ekspertów na wizji terenowej (jesień 2012)	Ściany skalne w masywie Czerwonych Wierchów nad Doliną Miętusią
Tatrzański Park Narodowy

DOSKONAŁE WARUNKI TURYSTYCZNE W NARWIAŃSKIM PARKU NARODOWYM (województwo podlaskie)

Obszar bagiennej Doliny Narwi będzie dostępny dzięki  dofinansowaniu z Programu Infrastruktura i Środowisko. Otrzymane wsparcie pozwoli na wykonanie prac związanych z poprawą bezpieczeństwa oraz komfortu zwiedzania terenów bagiennych, jednocześnie zabezpieczając je przed negatywnymi skutkami działalności turystycznej.

Bagienna Dolina Narwi, a także zlokalizowanych w jej granicach: obszarze Natura 2000 „Narwiańskie Bagna” oraz Narwiańskim Parku Narodowym, są to tereny coraz częściej odwiedzane przez turystów. Jednak słabo rozwinięta architektura lub jej zły stan sprawia, że oddziaływanie człowieka na przyrodę może szkodzić występującym tam różnym gatunkom ptaków i zwierząt oraz grozić wydeptywaniu terenów bagiennych.

Dzięki funduszom unijnym nastąpi modernizacja dwóch ścieżek przyrodniczych, a także pól biwakowych oraz wież widokowych w Kurowie i Kolonii Topilec.

TURYŚCI W BIAŁOWIESKIM PARKU NARODOWYM KONTROLOWANI (województwo podlaskie)

Działania modernizacyjne dzięki dofinansowaniu z Programu Infrastruktura i Środowisko polegają na budowie małej infrastruktury turystycznej na terenie Białowieskiego Parku Narodowego. Zostaną wyznaczone nowe szlaki turystyczne, wieże widokowe. Wybudowane zostanie również centrum informacji turystycznej w Białowieży. W ramach projektu będą także prowadzone działania edukacyjno-promocyjne mające na celu ukazanie różnorodności biologicznej pozaleśnych terenów Puszczy Białowieskiej, a także  zostaną pokazane działania człowieka mające  pozytywny wpływ na utrzymanie i rozwój bioróżnorodności.

W ramach planowanych zadań przebudowana zostanie jedna z najstarszych ścieżek edukacyjnych "Żebra Żubra" wiodąca do rezerwatu pokazowego żubrów. Dzięki funduszom wybudowane zostaną cztery wieże widokowe na uroczysku Kosy Most i w dolinie Narewki.

Ponadto zostanie przeprowadzi remont "Filipówki" – miejsca ogniskowego.

Nowe obiekty można będzie podziwiać już pod koniec 2014 roku.

Żebra żubra to jedna z kilku ścieżek edukacyjnych Białowieskiego Parku Narodowego o długość 4 km. Jej szlak zaczyna się niedaleko północnej granicy Białowieży, przy drodze na Budy.

TARAS WIDOKOWY NA GÓRZE ŚWIĘTEJ ANNY JUŻ W 2014 R. (województwo opolskie)

Projekt finansowany z Programu Infrastruktura i Środowisko realizuje na terenie Geoparku Gmina Leśnica.

Prace obejmują budowę i modernizację małej infrastruktury turystycznej, która powstanie na terenie dawnego kamieniołomu wapienia i bazaltu na Górze Św. Anny. Ponadto zbudowana zostanie nowa ścieżka krajobrazowa. Wykonane zostanie również zagospodarowanie rejonu wejścia nr 2 (m.in. tablice informacyjne, stoły, siedziska, nasadzenia zieleni) oraz zagospodarowanie otoczenia ul. Powstańców Śląskich poprzez realizację indywidualnie zaprojektowanych ogrodzeń i murów wkomponowanych w istniejącą topografię, budowę platformy widokowej oraz stworzenie z odcinka ul. Powstańców Śląskich ulicy pieszej o kamiennej nawierzchni.

---

---

PODSUMOWANIE

Już 702 beneficjentów podpisało umowy o dofinansowanie w środowiskowych priorytetach Programu Infrastruktura i Środowisko. To dobry moment na podsumowanie osiągnięć w dziedzinie ochrony środowiska w naszym kraju. Zawdzięczamy je ludziom, którym na sercu leży dobro otaczającej nas przyrody, ale także unijnemu wsparciu finansowemu, bez którego prawdopodobnie nie bylibyśmy w stanie tak znacząco poprawić stanu środowiska w Polsce.

Ponad 18 mld zł dofinansowania i mnóstwo korzyści dla każdego z nas

Podpisanie ponad siedmiuset umów o dofinansowanie oznacza, że łącznie na wszystkie inicjatywy prośrodowiskowe rozdysponowano w Polsce ze środków unijnych już ponad 18 mld zł. Czyli przez ostatnie 4 lata (od początku wdrażania Programu Infrastruktura i Środowisko) codziennie podpisywano średnio 2 nowe umowy o dofinansowanie.

Artykuł przygotowany we współpracy z Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych.

Źródło: www.mos.gov.pl